Krishnahari Baral

सधैं सधैं उही कुरा लेख्ता पो त दिक्क लाग्छ
जेजे देख्नु हुन्नथ्यो त्यै देख्ता पो त दिक्क लाग्छ

धेरै कुरा पाइएन त्यो त बरू ठीकै थियो
हावा पनि तिनले तेतै छेक्ता पो त दिक्क लाग्छ

थिए शिरमाथि हजार दु:ख आफ्नै,
कताबाट फेरि यो सुनामी आयो।
लियो ज्यान धेरै, पियो बस्ती सारा,
बिना सूचना नै यो बेइमानी आयो।

कतै मर्नु पर्ने नपाएर पानी,
कतै पानीमा नै डुबिमर्नु पर्ने।