Song

हिँड्याको हामी ता दुई जना
देख्नुलाई राम्रो देश ।

हामीले बाटो खोई भन्दा
कोही कोहीले आर्कै बतायो
साँचु ता आबो थाहा भो
हामीलाई ढाँट्ने फटाहा हो ।

हेर्दामा हामी यस्तो छ
कपटी कुरा ता जान्दैन

मान्छेको माया यहाँ खोलाको पानी जस्तो
किनारालाई छोई भाग्ने लहरेको बानी जस्तो
मान्छेको माया यहाँ आँखाको नानी जस्तो
यो रात फकाई आउने सुन्दर विहानी जस्तो

माया त जोवनको आवेश मात्र नै हो

न सम्झुँ भन्छु तिमीलाई
नसम्झी बस्न के सक्थें ?
नहेरूँ भन्छु तिमीलाई
नहेरी बस्न के सक्थें ?

कि तिम्रो सम्झना उस्तो
कि मेरो छाती नै उस्तो
कहालिन्छ जव छाती
नधाई बस्न के सक्थें ?

खिइने छैन यो सृिष्ट
दुइ  आँखाले हेर्दैमा
फुलेको सृिष्टको फूल
नसुँघी बस्न के सक्थें ?

छ तिम्रो सम्झना मीठो
कमलो छाती छ मेरो
जसै चस्कन्छ यो छाती
नरोई बस्न के सक्थें ?

जति सम्झ्यो उति मीठो
जता हेर्यो उतै सुन्दर
यो सुन्दर सृिष्टको गीत
नगाई बस्न के सक्थें ?

हिमालका कुरा गर्यौं, गुराँसका कुरा गर्यौं
देशभक्ति देखाउन शहीदका कुरा गर्यौं
बेला भयो आऊ अब इमानको कुरा गरौँ
बिरामी छ देश अहिले निदानका कुरा गरौँ

लुकीचोरी देशको भाग आफैँले पो खायौ कि
धितो राखी यो देशलाई नयाँ लुगा लायौँ कि
आफैँसँग सोधौँ अब कहाँ कहाँ हामी चोक्यौँ
कुन ठाउँमा लड्खडायौँ, कहाँ कहाँ हात झिक्यौँ

मुखले बुद्ध भने पनि मनले चुत्थो भयौँ कि
जसले जे जे गरे पनि हेरिमात्र रह्यौँ कि
आफैँसँग सोधौँ अब कहाँ कहाँ हामी झुक्यौँ
कसको पछि लाग्यौँ हामी, आपसमा किन फुट्यौँ ?

॰[साभार: शुक्रबार]

तिमी तारे भीर म त लहरा
तिमी मै म लहराउँछु तिमी सहारा

तिम्रो आँखा-आँखा मेरो खेल्ने आँगन
तिमी भित्र-भित्रै मेरा जूनतारा छन्
इर्ष्यालु आँखा बगाउँछन् छहारा
तिमी मै म लहराउँछु तिमी सहारा

पर लैजाऊ फूलहरू छोपिदेऊ तारा जून
बन्द गर गीतहरू तिम्रो याद आउने सबै चिजहरू

शहरको भीडमा म एक्लो हल्लाले छुँदैन
रानीवनको एकान्तमा पनि मन चुप हुँदैन
पहाडमा पनि शान्ति छैन
तिम्रो याद नआउने कुनै ठाँवै छैन

संसारदेखि भागुँला तिमीबाट सक्दिन
आत्तिएर मन उड्न खोज्छ तर मुक्ति पाउँदिन
सपनामा पनि शन्ति छैन
तिम्रो याद नआउने कुनै ठाँवै छैन

संघर्ष हो जीवन
जीवन संघर्ष हो
जीवनदेखि थाकेर बस्छु नभन
जीवनदेखि हारेर मर्छु नभन ।

जिन्दगी हो हार-जीत भइरहन्छ
बाधा पन्छाउँदै नदी बगिरहन्छ
हार भयो भनेर दुख नमान
रातपछि दिन हुन्छ हेर बिहान ।

तिमी आउँछ्यौ भन्ने आशै आशमा
बाटोभरि आँखा ओछ्याइरहन्छु
तिमी सागर भई जता बगे पनि
म किनार भई पछ्याइरहन्छु

तिमीले नदी किनारमा गएर सुन्नू
म कल्कलाएको हुन्छु
म तिम्रो मुटुको ढुकढुकीमा

बनेको छ पहराले यो छाति मेरो
बगेको छ छहरा रगतमा मेरो
पखेरुमा जन्मी टाकुरामा खेल्ने
म झुक्दै नझुक्ने नेपालको छोरो

खोसेको रोटीले मेरो पेट भरिन्न
मागेको धोतिले मेरो लास छोपिन्न

यो जिन्दगीको के कुरा
यो सपना हो र के कुरा
तिम्रो रूपको पनि के कुरा
मेरो गीतको पनि के कुरा