Kishore Pahadi

जब जब पानी पर्छ
म तिमीलाई सम्झन्छु

पूरावस्ती चारैतिर अस्तव्यस्त भएर थुप्रिएको थियो । नीलो हाफ ज्याकेट लगाएका केही मान्छेहरू त्यो अवशेष वस्तीम छिरेका थिए । चारैतिर शून्यता थियो कोलाहल पूर्ण भूकम्पपछिको शून्यता ।

नीलो ज्इाकेट लगाएका मान्छेहरू त्यो भूकम्पले आक्रान्त वस्तीमा शान्त मुद्रामा थिए । वस्तीका अरूहरू आतङ्कित मुद्रामा उनीहरूलाई हेरिरहेका थिए ।

There are stars in the sky,
Why not on the earth? —for if there were
Full in the bucket I could carry those stars
To home
From the office
For small sons and daughters

'सिजो' कोरियाली काव्य लेखनको एउटा शैली हो । कविताको जापानी शैली 'हाइकु' भएझँै कोरियामा धेरै वर्षअघिदेखि 'सिजो' लेखिँदै आएको रहेछ । धेरै वर्षको अर्थ करिब करिब ७०० वर्षअघिदेखि ।