Biyogi Budhathoki

कति सुहाएको आँखाको त्यो गाजल
भुतुक्कै मात्र भइएन बनायौ पागल
गाजल र पागलको कल्पनामा डुब्दा–
सत्ये, पिएको थिइन भरिएछु खाडल ।

हिँड्दै गरेको बाटो अचानक हराएपछि
चोर भागेकोछ छिमेकी कराएपछि

भुक्न छाड्दैन टोक्न पनि बेर लाउँदैन
कुकुरदेिख मानिस आफैँ डराएपछि