Song

चुमेर पानाभरि यति म लेखिदिन्छु
प्रीतिका बातहरू जाने जति लेखिदिन्छु

केही चोटले ज्ञानी हुन्छ धेरै चोटले बानी हुन्छ
मेरो मन भाँच या साँच मलाई अब जे गरे हुन्छ

मान्छेले गर्ने कर्महरू केले असल खराब हुन्छ
आफ्नो अपजसे हातहरूले जे गर्यो त्यही खराब हुन्छ

हट्यो सारा हिलो मैलो

हरायो पानीको वर्षा

भवानीको भयो पूजा

चल्यो आनन्दको वर्षा

म रङ्गीचङ्गी छु वसन्त छोरी ।

म जन्मिएँ कोकिलले कर्राई ।।

झुसिल्किराको सपना सिँगारी ।

दिए पखेटा प्रभुले मलाई ।।१।।

म हूँ पहीली बुझ पङ्खदार ।

वसन्तको फूल लिँदी सिँगार ।।

कता कताको सुकुमार सार ।

फुलेर उठ्दो क्षणको विचार ।।२।।

आकाश जस्तो सुनसान चित्त ।

हुँदा फुरी भाव नयाँ विचित्र ।।

इन्द्रनी जस्तो रंगरुप पाई ।

उचालिए झै म उडें रमाई ।।३।।

म बीउ झै ली सपना सुतेथें ।

झरी र छाया अनि घामभित्र ।।

क्यै कुत्कुतीले बुझ पङ्खदार ।

बनी उडें क्या कलिली विचित्र ।।४।।