Poem

पानी रोकिदिएकै हो
तलाउले, दहले कि पोखरीले
आखिर सागर पुग्नु भनेको त हो त्यसैले
बादल भएकै हो
शिखरमा परेका साँझ र सखारका किरणहरूसित
पानीले भिजेकै हो
शीतमा थोपा-थोपा परिणत भएकै हो
यस यात्रादेखिन्
उस यात्रासम्म
यहादेखिन् पर दूरन्तसम्म
सबै दिगन्तहरूसम्म, सबै सिमानाहरूसम्म
पुग्ने र जाने इच्छाहरू र क्षितिजमा वास बस्ने इच्छाहरूसम्म ।

- खड्गबहादुर कौशिक

मैले मनपराएको कोट
पसलमै झुण्डिरहेछ,
लाग्छ-
यसले त पहिरने मान्छे नपाएर
आत्महत्या गरिरहेछ ।

(असम)

- असीत राई

खाली पन्ना
तिम्रो नाङ्गो छाती शब्दहरूले सिँगार्न सकिनँ
अक्षर र वाक्यको माला पहिर्याउन सकिनँ
मेरो जीवनको बोझ त्यहाँ उतार्न सकिनँ
तिम्रो कोमल छाती रक्ताम्य बनाएर

- बिन्द्या सुब्बा

तिमी उदास रहन्थ्यौ
म बालुवाको घर बनाउँथेँ
मनका फूलहरूले
फूलबारी सजाउँथेँ
जीवनको हात समाएर
जस्तै भएपनि दु:ख गर्थेँ
अचेल तिमी साह्रै खुसी छौ
असाध्य व्यस्त रहन्छौ