Poem

पहाडै पहाडले घेरिएको
राजधानी जस्तै
अभावै अभावको
लक्ष्मणरेखा भित्र कैद छु
बाँसुरी जस्तै कहिले
म झुठो बोल्दिन
र त हरेक जंघारमा
लड्छु
सारङ्गी जस्तै रेटिनु पर्छ
सधैँ मैले
आफ्नै सपनाहरुमा

मैले सोचेको थिएँ, जूनको प्रकाशमा तिमीलाई भेटनेछु
मैले सोचेको थिएँ, गोधूलिको साँझमा तिम्रो नयाँ रङ्ग कोर्नेछु
मैले सोचेको थिएँ, हावाको मन्दमन्द स्पर्शमा तिम्रो उपस्थिति महसुस गर्नेछु

सहमति हुनु राम्रो, छैन अर्को विकल्प
यति सहमतिबाटै ज्ञात भो निर्विकल्प
तर सहमति गर्ने साइतै आउँदैन
बरु सहमति तोड्ने यत्न बाँकी गरिन्न।

कहिले यस्तो पनि होस्
कि हामी सबथोक भुलौँ
कसैसँग कुनै वाचा नगरौँ
भित्तामा टाँगिएको तस्वीरसँग बोलौँ
चिट्ठी लेखौं गुमनाम ठेगानालाई
पुरानै चुट्किला माथि हाँसौ
दिनभर तलाउमा पैताला डुबाएर बसौँ

बिन्ती डिट्ठा विचारीसित म कति गरूँ चुप् रहन्छन् नबोली
बोल्छन् ता ख्याल् गर्या झैं अनि पछि दिनदिन् भन्दछन् भोलिभोली ।

की ता सक्तीन भन्नू कि तब छिनिदिनू क्यान भन्छन् इ भोली
भोलीभोली हुँदैमा सब घर बितिगो बक्सियोस् आज झोली ।।

सपना नै सही
त्यो खोलाको पानीमा खुट्टा चोबल्दै

ईश्वर तैँले रचेर फेरि कसरी बिगारिस् ?
सृष्टिको फूल रचेर त्यस्तो कसरी लतारिस् ?
त्यो फूल हरे मलाई दिई कसरी पछारिस् ?
हे दिदी मैले ती मुना देख्ता मुनाको मुहार
ती मुना पनि मर्दछिन् भन्ने थिएन विचार

दुःखको लामो सडकमा,

पीरको केही छडकमा,

चल्दथे 'टुक टुक टुकू!'

आफूजस्तै लाख हेरी,

बेला, बेला,

पार्न साजा ध्येयध्वनि नै मानवी डरबाट फेला,

जसको आत्मा रस-घुट्को,

पथमा चल्दै'टुक टुक टुकू!'

'टुक टुक टुकू!'

डाक्टरहरुले मानव-मुटुमा स्टेथोस्कोमा कान थापी

एक रोमान्टिक अर्थ लाउँथे,

'लबढब! लबढब' बोल्छ रे त्यो

भन्ने मिथ्या खूब फिजाउँथे!

मानो लभ्को कोही ढुक्कुर, स्वप्नदलमा नीड बनाई

बोल्छ भाइ!

शिरी फरादका स्वप्न गाई!

मेडिकल विज्ञान मिथ्या भन्न कर लाग्यो मलाई!

यो रोमानी अर्थ लाई!

माछापुच्छे!'हिमशिखरको बादशा' पोखराली !

देखेँ तिमै्र वरपर सबै पश्चिमा राज्य खालि !

डाँडाकाडाँ वन नद दरी सम्थली औ कराली

साराका छौ प्रभु सरि तिमी दिव्य श्रीपेच डाली !

राजा ! तिम्रो बगल महिषी अन्नपूर्णा हिमाल

नीला गादी उपर डटिँदा हुन्छ शोभा कमाल !

राजारानी ! हृदय कविको तृप्त कैल्यै हुँदैन !

नेपालीले हुकुम दुईको छातिले बिसर्िदैन !

हाम्रो राष्ट्र प्रकृति रचना छन् प्रधानै हिमाल !

चूली राजा बहुविध जहाँ सत्यका नीतिपाल !

सेतो छापा सकल दिलमा पर्छ आदेश सार !